"گلِ مریم، دلت دتنگ بــــاغ است"

"گلِ مریم، دلت دتنگ بــــاغ است"  مگــــر قصر آنجا بی چـــراغ است؟

گلِ مریم، تا به مقصد راه دور است      دلم بی قرارم خیلی صبــــور است

گلِ مریم،نه آنم که بی پراوز باشم   اسیر طمع حرص وآز باشـــــــــــم

همیشه کنارت در رویای شبانگـــاه  صد چمن خیال دم ســــــاز باشم

گلِ مریم،به قربان دوساقه بلـــورت   به قربان دوچشم پر ســـــــــرورت

همه وقت در دعــــــــــای تو باشم   الهی نشکند قلب پر غـــــــــرورت

گلِ مریم، این بــــــارسفر پیرم کرد   نگاه شوخ توصد بار اسیـــــرم کرد

فــــــــــدای آن یال وکوپال توباشم    به اندک نگاهی زدنیا سیـــرم کرد

گلِ مریم،فـــــــدای آن غنچه رُزِ تو    فدای آن انارهای قرمـــــــــــــز تو

فــــــــــــــدای نمی نگاه عاشقانه    فدای  آن نگاه های نافــــــــــذ تو

گلِ مریم،فــــــــدای قامت رسایت    فدای آن دو نرگــــــــس شهلایت

دلم را صــــــــــــــد پاره پاره کردی    فدای آن دو دست با وفـــــــــایت

گلِ مریم،صــــــــــدبار برایت بمیرم    به پای گلبن شوخ تو اسیــــــرم

چگـــــــــونه توانم زین بند رهاشم    به پیش چشمهایت سر به زیرم

گلِ مریم،اگــــــــــــر صدبارم برانی    وگر از کـــــــــــــوه قافم بر پرانی

وگـــــــــــــر بند بند کنی سر زپایم   هنوزم برایم بهــــــــــــــتر زجانی

گلِ مریم،بی تو زندگی رنگی ندارد   تمام آرزو هایم شنگی نـــــــدارد

همیشه در پی تسبیح تو باشــــم   که بنده زبنده گی ننگی نــــدارد

گلِ مریم،تابه قـــــــام در اشتیاقت   که یابم بــــــرای چشم تو لیاقت

بسازم کلبه در پشت ابرهــــــــــــا    بریزم سیل اشـــــــــک در فراقت

گلِ مریم، زهجـــــــــــرت پر زدردم    همه چیزم را فــــــــدای تو کردم

همیشه نام تو باشد ورد زبــــــانم    گلِ مــریم،گلِ مــریم،گل مـــریم