نقد فیلم هری پاتر و شاهزده ی دو رگه
همان طور که قبلا اشاره کردم به تدریج که داستان پیش می رود به....
همان طور که قبلا اشاره کردم به تدریج که داستان پیش می رود به دلیل عدم خلوص هنر جذابیتی که در ابتدا ساخته شده بود به تدریج مصرف شده و مسئله ی جدیدی را مطرح نمی کنند در این قسمت نیز در نیمه ی ابتدایی فیلم تنها مسائل عاطفی و عشق های مثلثی بین شخصیت های اول فیلم تنها خط تعلیق ساختگی فیلم است ،روابطی که تنها به بی عفتی و بی غیرتی بیننده منجر می شود برای مثال رون از این که خواهرش با یکی از افراد مدرسه رابطه دارد ناراحت است اما نمی تواند کاری کند .یا هرمانی از این که رون و یک دختر دیگه با یکدیگر دوست شده اند و رون او را فراموش کرده ناراحت است و... این قسمت همان طور که گفتم حول این مطلب و یک مطلب دیگر می چرخد مطلب دیگر همان اصالت نژاد است که اشاره کرده بودم یکی از اصل های مهم قوم یهود است .در این فیلم به دو رگه ها می پردازد برای مثال مالفای که در خاندان خود یک مرگ خوار وجود دارد و در فیلم نشان می دهد که مالفای با ولدمورت هم پیمان شده و دامبلدور را از بین می برد .یا شاهزاده ی دو رگه یعنی استنیف که اون نیز دو رگه است و در آخر با مرگ خواران پیمان نا گسستنی می بندد و به دامبلدور خیانت می کند. در حقیقت نقطه ی قوت این فیلم که کشته شدن دامبلدور است هزینه ای بود که برای جذابیت این قسمت پرداخت شد و بهای زیادی بود ،در حقیقت برخلاف قسمت اول که اتفاقات جالب پشت سر هم بیننده را به تماشای این فیلم ترغیب می کرد در این قسمت وجود ندارد. در این قسمت مقداری هم به شخصیت و کودکی ولدمورت می پردازد که روزگاری در همین مدرسه درس می خوانده و هم اکنون در پی نابودی جهان است . مسئله ی نژاد برتر بودن و برگزیده بودن هری نیز در این قسمت دوباره مطرح می شود جایی که دامبلدور با آن عظمت خود را فدای هری می کند و در پاسخ ممانعت هری می گوید من پیر هستم وتو فرد برگزیده ای .
در یک مقاله ای که در مورد نقد هری پاتر خواندم نویسنده معتقد بود شخصیت ولدمورت همان بن لادن است و حالا که بن لادن کشته شده در قسمت جدید هری که در 15 ژوئیه پخش خواهد شد ولدمورت نیز کشته خواهد شد. ولی من ترجیح می دم منتظر بمانم و زود قضاوت نکنم.
در حقیقت فیلم هایی نظیر هری اهداف بلند مدت دارند .برای مثال معرفی شخصیت ولدمورت به عنوان یکی از شخصیت های اصلی فیلم بسیار به درازا کشیده و این نشان دهنده ی حساس بودن قضیه است.