|
به گزارش «شیعه نیوز» به نقل از فردا ، این روز‌ها خبر ازدواج‌های پر زرق و برق چینی
بر خروجی برخی سایت‌های خبری خودنمایی می‌کند، اینکه طبقه متوسط چین آنقدر
پولدار شده‌اند که جشن‌های آنچنانی می‌گیرند واز قصه عشقشان کلیپ‌های دیدنی
ساخته، روز عروسی برای حاضرین نمایش می‌دهند و فیلم هم کمی زرق و برق هالیوودی
به جشن اضافه می‌کند. |
ـ امروزه در زبان پارسی و عربی کلمه �علم� به دو معنای متفاوت بکار برده می شود.
1- معنای اصلی و نخستین علم، دانستن در برابر ندانستن است. قرآن کریم به این معنا اشاره دارد که هل یستوی الذین یعلمون و الذین لا یعلمون� �آیا یکسانند آنان که می دانند و آنان که نمی دانند. (زمر/ 9)از این منظر به همه
دانستنیها صرف نظر از نوع آنها علم گفته می شود مطابق این معنا، اخلاق، ریاضات، فقه، دستور زبان، مذهب، زیست شناسی و نجوم همه علم اند... کلمه Knowledge در
انگلیسی وConnaissance در فرانسه معادل این معنا علم اند.
2-کلمه علم در معنای دوم منحصراً به دانستنی هایی اطلاق می شود که بر تجربه مستقیم حسی مبتنی باشند... علم در این جا در برابر همه دانستنیهایی قرار می گیرد که آزمون پذیر نیستند. اخلاق (دانش خوبی ها و بدیها) متافیزیک (دانش احکام و عوارض مطلق هستی) عرفان (تجارب درونی و شخصی) منطق (ابزار هدایت فکر) فقه، اصول، بلاغت، و ... همه بیرون از علم به معنای دوم آن قرارمیگیرندوهمه به این معنا غیر علمی اند کلمه SCIENCE در انگلیسی و فرانسه معادل این معنا علم اند.
دیده می شود که علم در این معنا بخشی ازعلم به معنای اول را تشکیل می دهد و به سخن دیگر علم تجربی نوعی از انواع دانستنیهای بسیاری است که در اختیار بشر می تواند قرار گیرد. رشد علم به معنای دوم عمدتا از آغاز دوره رنسانس به بعد است در حالیکه علم به معنای مطلق آگاهی (معنای اول) تولدش با تولد بشریت هم آغاز است. آیه قرآنی �خلق الانسان علمه البیان (خداوند رحمن انسان را آفرید و بیان را به وی تعلیم داد/ رحمن/4و3) بهترین موید این معناست.
